De keer dat hij ‘meespeelde’, herinnert Bram van Mill zich het allerbeste. “‘Hoeveel regels heeft een dubbele kwatrijn?’ vroeg de acteur terwijl hij zijn arm vragend uitstak naar het publiek. Niemand reageerde… dus antwoordde een andere acteur. Ik knoopte het antwoord goed in mijn oren. Toen ik de voorstelling nog een keer zag, zei ik precies op het juiste moment met de juiste toonhoogte en dictie: ‘acht’. De acteur herkende me na afloop nog ook!” De 84-jarige Van Mill begint te stralen als hij terugdenkt aan dit hoogtepunt in zijn jarenlange carrière als bezoeker van het Amsterdamse Bostheater.
“Ik had zelf een bloeiende carrière in de hotelindustrie en werd later financial controller. Sinds mijn pensionering hou ik me nog graag met cijfers bezig. Onder meer als vrijwillig penningmeester van het Harriet Tubman Huis; een opvang voor ongedocumenteerde vrouwen en hun kinderen.
‘De acteur herkende me ook nog na afloop!’
Behalve een liefde voor cijfers heb ik ook een grote liefde voor kunst en cultuur. Als jonge jongen was ik al onder de indruk van kunst. Ik herinner me een eerste schoolreisje naar het Rijksmuseum. Prachtig! Sinds 1970 woon ik in Oud-Zuid samen met mijn vrouw Margriet van Waveren. Zij danste bij het Nationale Ballet en werd later docent bij de Kleinkunstacademie. Daardoor kijken wij de voorstellingen in het Bostheater al vanaf het prille begin van de jaren tachtig. Ieder jaar speelden er wel wat van Margriet’s leerlingen in de voorstellingen, zoals Bodil de la Parra.
Ik trommelde altijd een groepje vrienden van mijn honden-wandelclub op en dan gingen we met zijn allen kijken. Het was in die tijd nog gratis toegankelijk en je kon overal zitten. Maar ik maakte dan stiekem plakkaten waarop ‘Gereserveerd Bostheater’ stond. Die legde ik dan op mooie plekken, zodat we goed zaten. Mijn favoriete voorstelling? De Kersentuin, die was echt hilarisch.
Vriend ben ik vanaf het eerste uur. Zodra ze bekend maakten een vriendenstichting op te richten, ben ik lid geworden. Ik heb hiervan altijd genoten. Vooral de jaren waarin we voor de voorstelling op het grote toneel mochten eten. Midden tussen het decor.
Al jarenlang breng ik het Bostheater team een doos wijn. Om iedereen voor hun inzet te bedanken! De laatste jaren kom ik minder, omdat ik zo laat op de avond geen energie meer heb. Het verheugt me enorm dat er vanaf 2025 matineevoorstellingen worden georganiseerd. Dan kom ik zeker weer kijken!”
